HOPELIJK KOMT ER EINDE AAN DE OORLOGEN
Op 11 november 2024 was een delegatie van de B.U.B. aanwezig op de herdenking van Wapenstilstand aan de Congreskolom in Brussel. Traditioneel wordt daarmee het einde van de Eerste Wereldoorlog herdacht.
In een interview met ‘Bruzz’ wees onze voorzitter erop, dat het feit dat er zogezegd geen volkstoeloop was, het gevolg was van de lange tijd die er verstreken is tussen het einde van de Eerste Wereldoorlog en vandaag. De gebeurtenissen van toen eindigden inderdaad 106 jaar geleden. Niemand die toen vocht, leeft nog. Dat gezegd zijnde is er elk jaar veel meer volk dan een tiental jaren geleden, vóór de herdenking van de honderdste verjaardag van het einde van de Eerste Wereldoorlog. Waarschijnlijk paste de vraag van de journalist in een algemeen anti-Belgisch sfeertje dat gewild of ongewild bij de Noord-Belgische pers heerst. Het feit dat de VRT-radio dit belangrijk jaarlijks evenement niet aankondigde i.t.t. de RTBF-radio, is daar zeker niet vreemd aan.
In elk geval blijft het belangrijk om 11 november te herdenken, ook als herdenking van alle oorlogen die gewoed hebben en die nog aan de gang zijn. De B.U.B. heeft eerder al meermaals aangedrongen op de noodzaak van een eervolle vrede in Oekraïne. Dit conflict bedreigt overigens de wereldvrede en dus – omdat een nucleaire escalatie mogelijk is – het voortbestaan van België zelf. Ook de toestand in het Midden-Oosten is tragisch en zorgwekkend. We herinneren eraan dat elk huidig conflict verbonden is met etnisch of religieus nationalisme.
In België deinzen politici en partijen er nochtans niet voor terug om zich nationalistisch te noemen. Deze problematische ideologie is hier de meest normale zaak van de wereld. De particratie wil nu zelfs een separatist tot eerste minister laten benoemen. Nochtans schrikt diezelfde particratie er niet voor terug buitenlandse regimes, zoals dat van Rusland (Poetin) en dat van de Verenigde Staten (Trump en zijn nieuwe ministers) te bekritiseren. Wie echter het land stelselmatig ontbindt en separatisten vrij spel geeft, verdient het niet buitenlandse mogendheden te bekritiseren.
Dat het taalnationalisme waarvan sprake en meer bepaald het flamingantisme zo’n nefaste rol in België speelt, is trouwens het gevolg van de Eerste Wereldoorlog. Toen ontstond immers in de schoot van de “Vlaamse” beweging, die tot dan toe een eerbare stroming was, een kleine anti-Belgische fractie (zgn. activisten). Deze beweging werd dus onder Duitse invloed extremistisch (zgn. Flamenpolitik).
De rampzalige invloed van de ‘Vlaams’- en ‘Waals’-nationalisten op de politieke eenheid van België, is sedert 1970 onmiskenbaar. De B.U.B. zal niet stoppen alvorens er ook ‘taalvrede’ is in een welvarend en unitair België.
Reactie plaatsen
Reacties